Njerengake Rasa
oleh Tosa Poetra pada 23 Desember 2010 jam 20:58
Keprie anggenku kudu njerengake rasaku,ing ngendi dak sampirne laraku lan dak jereng atiku purih atus luh kang tansah tumetes sangka selane tatu tatu
duh srengenge kang mislup wanci sore kenapa awan mau tatuku ora mbok garingake
duh lintang kang kumrelip ing awang awang
duh mbulan kang sumunar,kenapa mbok padangi wengiku yen aku tan bisa lumaku awit awakmu ora bisa ngaring ake tatu
kepara luhku tansaya njenggereng ing panduluku
Tidak ada komentar:
Posting Komentar